از امام حسین (ع ) پرسیدند: یا ابن رسول الله روزگار را چگونه می گذرانی ؟ فرمودند: روزگار را درحالتی می گذرانم که پرودگار بزرگ ناظر بر اعمال من است و آتش جهنم را
در پیش روی خود مشاهده می کنم . مرگ در تعقیب من است و از گیر حساب بازپسین
رهایی ندارم و در گرو اعمال خویشتن می باشم . آنچه دلم بخواهد، نمی شود و
قدرت دفع مکروهی از خویشتن ندارم . کارها در دست دیگری است ، اگر اراده کند
عذابم فرماید و اگر بخواهد، مورد عفوم قرار می دهد. بنابر این کدام مسکین است که
از من درمانده تر باشد؟
بحار الانوار، ج 78، ص 116 |