اعجاز و تحدی قرآن از نظر آیت اله میرزا مهدی اصفهانی غلامی اصغر حوزه علمیه قم اعجاز یعنی به عجز درآوردن و عاجز کردن. وجوه اعجاز و تحدی قرآن از مباحثی است که همواره مورد بحث متکلمان بوده و آرا و نظرات گوناگونی در این رابطه، مطرح شده است. با توجه به نظریات مختلف در باب وجه اعجاز قرآن از سوی عالمان و متکلمان مسلمان، چون شیخ طبرسی، سید مرتضی، قطب راوندی، امین الاسلام طبرسی، علا مه مجلسی و آیت اله خویی و... اقوال در وجه اعجاز قرآن به دو بخش 1. فصاحت و بلاغت (جنبه های ادبی) و 2. محتوا (علوم و معارف) تقسیم بندی شده است. میرزا مهدی اصفهانی مهمترین وجه اعجاز قرآن را علوم و معارف جدید الاهی و کلام اله بودن آن می داند. وی در رساله «اعجاز کلام اله المجید» با ذکر شواهدی، به تبیین مدعای خویش میپردازد و معتقد است که وجه اعجاز قرآن را در خود قرآن و کلام حاملان علوم آن باید جستجو کرد. در این پژوهش، با استناد به این اثر، به بررسی ادله مرحوم میرزای اصفهانی در مورد وجه اعجاز قرآن، شامل: عمومیت و شمول اعجاز قرآن در همه اعصار، طعن کافران به علوم و معارف قرآن، کلام اله بودن قرآن، احسن الحدیث بودن قرآن در هدایت، حکمت، معرفت خدا، اثاره عقول با تاکید بر احادیث و روایات معصومین :پرداخته شده است. اعجاز قرآن با رسالت خاتم الانبیا تناسب دارد و هدف از بعثت ایشان، رساندن بندگان خدا به وجدان کردن خدا، تزکیه، تکمیل عقول و تذکر به علو و قدس خداست. در این مقاله، همچنین انگیزه انحصار وجه اعجاز قرآن در فصاحت و بلاغت، بررسی و راه برون رفت از آن، مراجعه به اهل بیت: و تدبر در قرآن بیان شده است. کلید واژه: اعجاز قرآن، تحدی قرآن، اصفهانی، میرزا مهدی، فصاحت و بلاغت، هدایت قرآن، ویژگی های قرآن، کلام خدا، قرآن-علوم و معارف، بعثت انبیا، اعجاز- تناسب با رسالت منبع:www.sid.ir |